Bir Kemiğin Hafızası Şiiri - Salim Diyap

Gerçekler her zaman gülümsemez insana.
Ne su hep duru akar,
Ne de dünya usulca döner.
Zaman olur, yer titrer;
İnsan sarsılır içten içe.
Sen bu toprağın çocuğusun,
Bilirsin, doğa sarsıla sarsıla toparlar kendini.
Yaralar, sabrın kucağında kabuk bağlar.
Ey kaderini yastık yapıp uyumaya çalışan insan!
Tarihin en eski izlerinde emekleyen çocukluğunu izliyorum
Kırılmış kaynamamış bir kemikte başladı yalnızlığın
Ve uygarlık, "Yanındayım!" diyen bir sesle kaldırdı seni düştüğün yerden
Haydi şimdi doğrul!
Daha yürümen gereken yollar,
İçinden dökülmeyi bekleyen cümleler,
Ve başkasında dindireceğin acılar var.
Unutma,
Hayat, yere düştüğün değil;
Ayağa kalktığın yerde başlar