9 Haziran 1963 Razgrad/BULGARİSTAN
Bir yaşam sürmek, ne mümkün eksiksiz,
Yürünmüyor bu yollarda, hiç hatasız.
Yanlış yöne sapan, sevdalarda biz,
Kenetlenmiştik can dostum, birbirimize.
Aldanıyorduk, her tatlı kelimeye,
Ne ileri ne geri, bir adımcık yol.
Gölgesi solmuş, gerçeğin vaatlerinin,
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta