Başı karlı dumanlı dağların ıssız koyaklarında
Kara sevdasını çığırır hırçın rüzgârlar bir yiğidin.
Ve derler ki;
Vazgeç!
Varsa bile bir nebzecik ümidin.
Sizin ki olmayacak duaya âmin!
Bir ala ceylan olup,
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Zamanımızda böylesini yazabilenler azaldı. Tebrikler...
M. Söztutan
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta