Bir Kalbim Varmış Şiiri - Muhammet Üresin

Ruhumun kör kilitli kapılarını açan tek anahtar oldu o sımsıcak ellerin
Üstümdeki o karanlığı dağıtan bir güneş sanki o alev alev yanan gözlerin
Mevsimden takvimden bir haberdi yüreğim bir kez olsun aymadı ki hiçbiri günlerin
Evrenin bir mucizesi tanrının bir hediyesisin sen diğer adısın o cennetin

Yerinden yurdundan edilen bir çocuk işte zavallı kalbim izin ver peşinden gelsin
Sahiplen tut elinden al bas bağrına öyle bir sarıl ki o kimsesizlik hissi geçsin
Avaz avaz sen sen diye bağırırken her hücrem vazgeçmem ben senden kim ne derse desin
Çağıran bir şey var beni hep sende sanki ruhumun derinliklerinden gelen bir sessin

Işığınla aydınlandı bak ilk kez açıldı o kapılar rahat bir nefes aldı içim
Taş duvarlar bile çiçek açtı sanki ilkbaharla tanıştı darmadağın bahçelerim
Altından kalkarım artık ben bu kışı da atlatırım yeniden canlandı tüm düşlerim
Kaç zamandır sus pus duruyordu içimde seninle hatırladım bir kalbim varmış benim