Bir kadın ağlarsa,
Zeynep'tir ağlayan, Kamil!
Hani o analarımızın,
Yoldaş olduğu yerden.
Bir Özgecan solarsa
Ayşe'dir ağlayan, Mehmet!
Hani o bacılarımızın,
Candaş olduğu yerden.
Bir Emine düşerse toprağa,
Hatice'dir ağlayan, Mustafa!
Hani o kadınlarımızın,
Dost olduğu yerden.
İnsanlık kendinden utansın,
Sahipken bunca değere,
Dinsin anaların gözyaşı,
Kadınlar ağlamasın bu kadere.
(İstanbul, 14 Nisan 2015)
Yusuf Ziyaeddin SivaslıoğluKayıt Tarihi : 16.4.2015 23:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Kadınlarımızın uğradığı zulmün azalması için yazılmıştır.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!