Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
''Işık '' etrafını aydınlattığı için, önümüzü görmemizi sağladığı için, eğer at gözlüklerini çıkarabildiysek ''Aydınlanmak'' için mecburidir... Her insan içinde o ışıkla doğar, insan Allahın yeryüzündeki varlığı, nurudur... Ama inanınız, bir insanın nuru diğerinden fazla değildir...Her insan, kendi içinde bir mucizedir..Zira yaradan bize bir beyin de bahşetmiştir hiçbir yaradılmışta olmayan.. Kimi çok zekidir, kimi yetenekli, kimi sanatçıdır, kimi bilim adamı, herkezin kapasitesi farklıdır.. Güneşin hayatımdaki önemini biliyorum, ama ona tapmıyorum...El feneri ile ''projektör'' arasındaki farkı da görünüz...Ama en nihayetinde insan olduğunu sakın aklınızdan çıkarmayınız....
'Eğer
Bir ışık
Tanrının gücüyle
Geldiyse
Dünya ya
O
Mustafa Kemal
Atatürktür'
Aksi düşünülemez bile.
Kutluyorum..
Sağlıcakla.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta