Yorgun, perişan, yüzü kapkara
Elleri nasırlı ama yüreği yumuşak
Vakur, dürüst ve korkak bir işçi gibi
sana sevdalanmak.
İşim sevdandır
Yüreğim tek sermayem
Ücretim sesindir
Ne doyurur ne de açlıktan öldürür ruhumu.
Gönül tokluğuna çalışıyorum bir tanem
Sen içimde bir yerlerde sırça köşkünde uyurken.
İsyanım imkansızlığınadır
Umutsuzluk ise yasak
Çünkü döküldükçe alnımdan sevdana ter
Elbet bir gün ayak, baş olur
Bunu unutmamalıdır bir proleter.
Yüzlerce soğuk namlu üzerime çevrildi,
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Devamını Oku
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta