Insanoglu her zaman alabildigine rahat ve ozgur yasamak ister bu dunyada ama ne varki hicbir zamantekleri dogrultusunda gitmez sanslari kimileri vardir ki cok isyankardir ve cok sabirsizdir dort elle kucaklamak ister dunya yi cunku insanoglunun yureginde nice umitleri vardir ama bosunadir butun bu ihtimalleri hep yarina kalmistir umitleri hayelleri yinede asla vazgecmemistir umitlerinden biliyorlarki bir gun yarinlarin sahibi olacaklarindan ve gunesin yeni gune yeni umitlerle dogacagindan yalvarip yakarmaktan kararmis elleriyle tutacaklar gunes ten yeni dunyanin mutlulugunu ve tukenmis sabirsizliklariyla opecekler yasayamadiklari gencligin gunlerini
Cebeci köprüsünün üstü
Karınca yuvasına benziyor,
Hamallar, körler, topallar,
Oturmuş nasibini bekliyor.
Cebeci köprüsü yüksek
Devamını Oku
Karınca yuvasına benziyor,
Hamallar, körler, topallar,
Oturmuş nasibini bekliyor.
Cebeci köprüsü yüksek
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta