Sessizce ruhuma süzülen yağmur

Sessizce ruhuma süzülen yağmur
Beni deryalara saldı sevdiğim
Bir hüzün ritmiyle geçti bu ömür
Gönül hülyalara daldı sevdiğim.

Ey içimde sessiz ağlayan şehir
Gözümden firkate süzülen nehir
Ömrüme düşse de en keskin zehir
Dilimden süzülen baldı sevdiğim.

Menekşe gülüşün, o kızıl zambak
Morgüller yanmasın bir aynaya bak
Bir yağmur misali ve ıslak ıslak
İçimde süzülüp kaldı sevdiğim.

Aya dokunsa ellerim, bir akşam
Ne bir tasa kalır nede nokta gam
Gönüle vuslatsız sevinmek haram
Hüzün kapımızı çaldı sevdiğim.