Hayatın kanunu bumu dur Tanrım
Bir sevdim bin pişman oldu bu gönlüm
Ateşten gömleği başıma giydim
Bir murat istedim bin kere öldüm
Her seven böyle hep acımı çekti
Gül diye ekipte diken mi biçti
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var