tut ki üstüne yürüdü duvarlar 
sıkıştın köşeye
korkma! 
bir güvercin al göğüs kafesine*
göğün yankısıdır onlar
uçmayı sevmeseler de
güvercinden sorulur ekmekle su 
barış ve sevdalar
onlar acının kefili
güvercinle yaşamak seni güvercin yapar
ah kalbim nasıl titreşiyordun
kuşun teleğiyle tanışmadan önce
ölümüne sızdın soğuk taşlara 
vurdun kendini
vurdun 
vuruldun 
kanatların himayesinde
köpürme artık içime 
git ağlayan buluta sor
delidolu rüzgâra 
ilk rastladığın çiy tanesine annem 
ezeli erbaindeki semaya
yürekle vedalaş ama bir güvercinle asla!
(*) 86 yaşına rağmen, güvercini ile asla vedalaşmamış olan Cervantes ödüllü Şili’li büyük şair Gonzalo Rojas’a saygıyla…
(10 Şubat 2004)
Naime ErlaçinKayıt Tarihi : 10.2.2004 14:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 


Çok güzel ve anlamlı bir şiir...
Büyük ustaya saygılar...
Tebrikler
TÜM YORUMLAR (6)