bir tren yalnızlığı yükselir gökyüzüne
kentin kapısında karşılar karanfil karası sevda
karısı pencerede iki gülhatmidir elleri
utanır ağlar kırmızı minareli camide
yıkanır şadırvanda bir deli rüzgar
evin yakınında belki görür de çocuklar
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta