Ben eskiden korkardım,
Mezarlıklardan korkardım
Ölülerden korkardım,
Ruhum sıcaktı o zaman,
Ben eskiden seni kaybetmekten korkardım
Bir gün seni kaybetmek yerine
Aşkı nasıl da çiçekce yaşamıştık biz kadınım
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Devamını Oku
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Kaybetme korkusu hep olucak nefesi tuketene kadar..bence kimse vazgecilmez degildir..kaybetmeyeyim diye beklentilerle bogmaktansa tatli bi hatira olup dudaklarimizin gülücüklenmesi daha eftaldir diye dusunuyorum..
Hayatta tasinmaya mecbur zorunlu yukler ve insanda biraktigi izler kaleminiz daim olsun
kaleme sağlık zaman zemin ve değişen duygular.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta