Şafaklara yazardım adını
Sen uyurdun yalnızlıklarımda
Martılar deşerdi saklı yaramı
Ekmeğime dokunurdu senin ellerin
Anladığımda geç kalmıştım yokluğun.
hep sızı verir sol yanımda boşluğun...
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta