Bir güldü, kapatmış pak yaprağını,
Biliyordu yalnız sert toprağını.
Pembe yaprağını aralayınca,
Gülüyor gibiydi sevdâlı yonca.
Seven gözler ona içten bakınca,
Şemsiye yapımcıları
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan
Devamını Oku
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan




'Her gördüğün gonca güle el attın,
Gülü kendi dikeniyle kanattın. '
Eller ve güller.Birbirine dost mudur,düşman mıdır acaba...Her gördüğü goncayı kopartıp,gülü ,kendi dikeniyle kanatan eller...Şairimiz yine içli bir duygu
ile sıralamış sözcükleri ve bizi düşman etmiş öyle ellere...Kutlarım Halenur Hanım,güzel şiirdi.
Saygılarımla,
Ünal Beşkese
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta