Ruhumda anaforlar yazdıran derisi yüzülmüş duygular
Boşboğaz bir kent kadar anlamsız teranelere düçarım
Sen sesi kıstırılmış manzarasızlığımın ilacı
Ufkumu hedefe dönmüş hallerini bilirim senle
Dağ başı yalnızlıklarımı ormana döndürenim
Korku bende bir sarmaşık gibi büyür
Bir ağaç olur meyvesi yenilmez
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Devamını Oku
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
