Ben bir gezginim. Her adımımda yeni bir dünya, her durakta bir hikâye bulurum sanırdım. Oysa yollar bana hayal ettiğimden fazlasını verdi: Acıyı, öfkeyi, haksızlığı…
Yıkık duvarların ardında aç bir çocuk gördüm. Kırık bir pencerenin gerisinde susmuş bir anne… Bir elin tuttuğu ekmeği, diğer eli silahla parçalayanları gördüm. Kalabalıklar arasında kaybolmuş yüzler, ama hiçbirine ait olmayan gülüşler…
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta