Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
bir baktım bir bakakaldım ustam emeğine sağlık
Ayrılık, içsel duyum, abartısız hüzün ve şiirsel vargının duyumsanan derin boyutu!.. Şairce yaklaşmak ve duyguları şairce anlatmak... Bir ayrılığın arkasından bakarken biz, elbette içimiz kanağlayacaktır. ...++
Bazen gidenin arkasından el sallamakla son bulur sevdalar...Ve galiba en zor olanıdır bu..dur diyememek ve öylece kalmak..Kaçak yolcu gibi saklanmak sevdadan..Harika bir yürek sesi..Kutluyorum içtenlikle. Sonsuz saygımla...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta