Bin sene evvelmiş bugün
İstiklal marşı anma günüymüş
Toplantı salonunda
koltuklar dolmuş
en nönde iki kişinin
Koltukları boş kalmış
Girmemişler içeri
Kotuklara bir ışık
Hüzmesi uzanmış
Koltukları loş kalmış
Biraz gayret etseler
Soğuk su içseler uyanacaklarmış
Uyuya uyuya geri gitmişler
Gittikleri yerde
Bunlardan da orda çok varmış
Ordakilerde uyuyorlarmış
Toplanıp geri dönecek
Salondakileri korkutacaklarmış
Şey yapacaklarmış şey
Onlar yapadursunlar
İçerde
Marş okunmaya başlamış
Ayağa kalmışlar
Bazıları öcü görüp
Kaçmışlar,korkmuşlar
Korkutmuşlar
(Korkma sönmez bu şafaklarda
yüzen al sancak)
Mozart değil de
Akif okuyormuş.
Uyu artık yavrum
Ben çok yoruldum
Bu masal anlatmakla
Bitmez...
Ne olur az daha anlat anne
Ağlama yavrum tamam
Anne anlatmaya devam
Yeterki uyusun yavrucak.
Deve tellal iken
Pire berber iken
Ateş ile barut
Çok iyi anlaşırlarmış
Yangın çıkmasın diye
Kendileri yanarlarmış
Kimseyi yakmazlarmış
Akılsız birileri
Birleştirmişler acımışlar güya.
Niyet temiz
Ama kötü olmuş vaziyet.
Yangın çıkmış, yanmış
Çooook yürekler.
Bir fırtına esmiş
Şimşekler yıldırımlar
Arkasından boşanmış
Yağmur sağnak sağnak
Söndürmüş büyük yangını
Yürekleri üstüste koymuşlar
Olacak ya bu ya
İyi niyetli cehil yürekler
Bu yanık yürek yığınlarının
Altında kalmışlar
Çıkarmaya uğraşmışlar
Uğraşmışlar
Yangını...
Soğutmuşlar amma
Bir türlü bitmiyormuş
Dumanı.
Hadi yavrum yeter
Şimdi uyu
Çok yaklaştı bak
Geldi gelecek
Uyanma zamanı,nerdeyse
Ezanlar okunacak.....
Nerdeyse güneş doğacak.
Kayıt Tarihi : 13.3.2009 14:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!