Bir Asi yuregim şimdi sazım telinde ve gece karanlıgında bir adım gözyası kaybolmus umutlarımın aciz arayısıydı belkide içimde bilmedigim bir buruk hüzün yagmurlar yagıyordu avcuma usul susl caresice dolastıgım sokakların taslarına yazdım adını ve bagıra bagıra yazdım içime süzülen bir parca ay ısıgı ısıtırdı sanki donuk kalmıs gülüşlerimi adımlarım kaldı bir sokak basında kırılmıs bir yuregin kanadıgı yerde donup kaldım sıtımı yasladım duvara elim düştü inatla cigaraya caresizim sensizim kaybolmusum kendi kendime koca sehirde yanlızım bulunmazlardayım yuregim param parca bir kırık camlar ardınan gelen bir acı turkü kulaklarımı oksuyor sanki dura kaldım dinledim kendimi gördüm sanki sazın acı telinde can tıkanır oldu kaldım sensiz bir gece vakti
bugün anneler günü annem beni unut
evde acılar koynuna yangelip yatmış
inadına giyin sen de mayısa batmış
yürü sokakta çocukların düşü aksın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta