Bir garip şair şöyle söyler...
Giden sadece sen değildin. Beraberinde cümle hayallerim gitti seninle.. Giden sadece sen değildin...
Hani o sevgi dolu bakışın vardı ya... Evet umudum vardı, lakin insanları köleleştiren o dünya- bana sorarsan denî- alçak düzeni de vardı... Gözlerinde sevgi olsa bile cesaretin yoktu sevgiye ve aşka...
Gözlerin sevgi diyordu, ama dünya düzeninde sen angarya ve kölelik diyordun...Sebebi nedir biliyormusun? Sen aşka ve sevgiye inanmıyorsun!
Inansaydın teslim ederdin herşeyini sevgiye... Oysa sevgi senin için köle olduğun dünya düzeniydi...
Köle olmaya vicdanını hapis etmeye mahkumsun...
Güdülmeye mahkumsun...
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta