Bir garip bülbülüm kendi halimce
Söylerim derdimi kendi dilimce
Bağlarım virane güle gelince
Ah edecek gülüm yok artık benim
Saksıya mahkumdur zalim köşkünde
Sevdalar tükenmiş garip gönlünde
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta