BİR EYLÜLDÜ...
İşte böylesi puslu bir gündü
Yıllardır yaşadığım babasız kerpiç evden,
Sıcak bir şevkat göremediğim annemin yanından
Sevgiyi hiç yaşayamadığım öksüz bir dünyadan
Gelmiştim bu şehre
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta