Bir Eylül Yağmurusun Şiiri - İdris Elibol

Ay gecenin koynuna düşerken sessizce
Geldim durdum gözlerinin karşısında
En yakın yıldızı koparıp göğün saçlarından
Eskiyen yüzümü yamadım sen aynasında,
Suya yazılan bir şarkıya verdim adını
Notaları yarım kalmış bir aşkın vaveylasında

Kırılmış kanatlarına motifler çizen gamzemi
Düşürüp kırdım kalbinin surlarından
Yüzünü göğsüme, ellerini ellerime ilikledim
Eylül yağmuru birikirken gözlerinin kıyısında
Islak kağıtlara hançerledim kelimelerimi
Şuleni topladım heybeme her satır başında
Köşe başlarında, ilk göz yaşlarında…

Gelişin, pas tutmuş bir keman teli gibi içimde,
Her telinde saat başı tutulan dilekler,
Ruhumuz sarılır başkasındayken kollarımız
Söner ışıklar, titrek bir ay ışığı yürür tenimde
Esmer öp yaralarımı bıçak dudaklarınla
Adı yar olan bir yarasın sen,
İçime çektiğim ağzımın kenarında,
Sarı tütün yapraklarında…

Aşk kuru bir ıhlamur çiçeği gibi ellerimde,
Ufalanırken parmaklarımın arasından
Yönünü kaybetmiş bir elemdir umutlarım
Bir tutam ıhlamur çiçeği mevsimisin sen,
Hayal iklimin uçsuz bucaksız topraklarında,
Koşan atlarında, uçan kuşlarında…