Bahar gelmişti.
Herkes uğraş içinde. Köyde bir telaş, bir telaş! İki kardeş, bahçedeki vişnenin altında kös kös düşünüyoruz. Eve dönüşlerinde bizi bir karış suratla gören babam, 'bunlara ne oldu yine? ' diye sordukça, annem, 'hiç,' deyip mutfağa yürüyor.
Günlerimiz tatsız tuzsuz. Ne çocukluğun cıvıl cıvıllığı, ne hoplayıp zıplama, ne şen kahkahalar, ne de bir tebessüm; hiç birinden eser yok. Püüf, patlayacak gibiyiz.
Bir gün:
Sana büyük bir sır söyleyeceğim Zaman sensin
Zaman kadındır İster ki
Hep okşansın diz çökülsün hep
Dökülmesi gereken bir giysi gibi ayaklarına
Bir taranmış
Bir upuzun saç gibi zaman
Devamını Oku
Zaman kadındır İster ki
Hep okşansın diz çökülsün hep
Dökülmesi gereken bir giysi gibi ayaklarına
Bir taranmış
Bir upuzun saç gibi zaman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta