Aylardan mart, saatlerden iki'dir
Bir olasılıksız düşün eteğinden tuttuğumuz vakittir
Ne ki gelse bu dakikalar gözlerimiz yaş akıtmadan durmaya çalışır,
Ama imkânsızdır.
Ah niye hüzün bu kadar ağır basar ki
Karanlığın şiddetli yağmur sesiyle birleştiği bu vakitlerde?
Küsmek ne çok anlam yükler anlamsızlığına
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta