Bir düşünür demiş ki"uçmak isteğini kimseye söyleme, yoksa düşürmeye çalışırlar"
Demek ki bende orda kaybetmiştim.
Çünkü ben baharlar görmek istiyordum.
Ve ben bunu can diye bildiklerim herkese söyledim. Onlar da benim baharlarımı çalarak söylediğime pişman ettiler.
Ama onların bilmediği ben kafama koyduğumu zemheri de karların altında bile gerçekleştirirdim.
Yeterki iste kışlar engel değil ki
Yüreğine gelen baharlara
Sen yeter ki iste
Kim engel olabilir ki
Zemheri de dahi yüreğinde açan çiçeklere
Sen yeter ki iste
Yüreğine güneş doğmuşsa
Ne kadar balçıkla sıvasalar nafile
Sen yeter ki yüreğinde ki baharları kaybetme.
Ama sen sen ol, sakın!
Yüreğinde ki baharları kimseye söyleme
Kayıt Tarihi : 3.2.2023 12:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!