Bir dumandık yeller ayırdı bizi

Olmayacak şeydi ama, oldu işte.
Önce ben aşık oldum ,
sonra da sen.
Bir kuş gibi düştüm, merhametli gönlüne.
İmkansızlıklar döküldü dudaklarından,
imkanlar gördüm gözlerimin dilinden.

Önceleri bakamadık göz göze,
utandık belki de, aşktan aşık olmaktan.
Hoş Şimdi de bakışıyoruz desem,
utanırım yine.
Senin gözlerinde titremeler,
benimkinde hep uzaklara bakmışlıklar.
Yaralıydık belki de, yaralıydık,
aynı amacın farklı tetiklerinden.
Sen kalbimin orta yerinde oturum almışken,
ben her gece,
iltica ediyorum senin rüyalarına.

Aslında seninle aynı hüznün göz yaşlarıydık,
ama ayrı gözlerden akan.
Dünden kalma bayat bir ekmek,
bir tatlı sohbete mezeydik,
vazgeçilmez sofralardan.
Beyaz bir güvercinin kanatlarıydık ,
aynı yerde olsakta,
hasrettik bir araya gelmeye.
Tıpkı bir kitabın sayfaları gibi,
seni okumak için,
beni çevirdiler sevgilim.

Bir duman olduk aynı közün üstünde,
yeller ayırdı kavuşamadık.
Kıskandı bizi kem gözler,
kıskandı,
eller ayırdı kavuşamadık.

Yeşil gözlerimde kara bir sevda oldun sevgilim,
Sevgilim demem o ki;
Aynı renge bürünemedik,
biz bu kara sevda'da

Volkan Gülbitti