İnsan ne kadar ağırdır..
Ama bir o kadarda hafif..
Bazen çok hafifim uçabiliyorum gökyüzüne bakınca.. Bazen de çok ağır hissediyorum,
Sanki yağmur damlası ile eritilmiş kurşun gibi..
Ne ister ki insan?
Bence insan en çok cıvıl cıvıl kucaklanmak ister:
Belki tek bir kelime ile, belki minik bir öpücük ile belki de Sadece bir ses ile.. Samimi sıcacık bir kabulleniş..
Yağmurlar içinden ıslandım geldim
Bir kuru değneye yaslandım geldim
Sıcacık çorbana muhtacım inan
Ölümlerden geçtim uslandım geldim
Üşüdü ellerim üşüdü kalbim
Devamını Oku
Bir kuru değneye yaslandım geldim
Sıcacık çorbana muhtacım inan
Ölümlerden geçtim uslandım geldim
Üşüdü ellerim üşüdü kalbim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta