Öyle soğuk ki, dokunmasanda sen tenime!
Bakışlarından üşüyordu kalbim.
Sustuğun zamanlar böyle, hatırlarsan!
Sanki veda ediyormuş gibi çok ürkerdim.
Kar yağmış sokağıma, oysa yüreğim buzlu
Karanlık çöker gibi sen gittin güneşim soğudu.
Süreksiz, ebedi diz çökerim bundan sonra
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
