Ne bahtısz bir çöl bedevisiyim böyle!
Yaşam kaynagı olan suya,yeşile hasret...
Yetmişti canıma susuzluk,
Ya al canımı,yada su ihsan et diye yalvarırken tanrıya,
Bir serap gördüm koştum peşinden.
Ben koştum o uzaklaştı benden peşinden koşma mı istiyordu...
İstediğimi almanın kolay olmadıgını,savaşmam gerektiğini anlatmaya calışıyordu sanki kim bilir...
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
