Bir Çocuk Varmış Beş Yaşında

Bir çocuk varmış beş yaşında,
Babasını özlemiş,
Yollara düşmüş minik ayaklarıyla,
Baba hasreti koparmış onu yollarda.
Bilgileri çöpe atalım.
Herşey yalan bu dünyada.
Ölümü resmetmek ne zordur!
Anneyi tanıdım,
Yanıyor evladı için,
Meskeni olmuş küçük mezar,
Ekim sabahlarında sabahlar soğuk olur,
Sabahın soğuklarında yanıyor anne.
Babayı da tanıdım,
Saçları otuzunda ağarmış,
Kırış kırış olmuş göz çukurları,
Her duygu hercai,
Her sabah karanlık.
Gün doğmuyor sabahlarına,
Beş yaşında yavrusu yok yanında.
Gerçeğin öyküsü ne diye soramıyoruz.
Sorular anlamsız,
Cevaplar anlamsız.