Çocukluğumun hangi günü olduğunu bilmediğim
Hatırlasam da emin olmadığım ama hislerini asla unutamadığım bir gündü
Öyle soğuktu ki hava
Ve öyle kuruydu ki o soğuk hava
Ellerimin üstü taş gibi çatlardı
Ben ise hayatın bütün acılarının bundan ibaret olduğunu zannederek
O kadar yanlızım ki bir bilsen
içimi nasıl parçalanıyor
Neler haykırıyor bir bilsen
Sensizliği yaşanmamış sayıyorum
İçimi parçalayan acılarla
Seni o acılarda arıyorum
Bir bankta oturuyordum.
Rüzgarın tişortumun altından sinsice vücuduma girdiği anda
Gökyüzüne çevirdim gözlerimi
Güneş batmış,
Bulutlar silinmeye yüz tutmuştu
Dünya dönüyordu
Sahilin ortasında oturduğum bank
Oysa ne kadar yanlızım, bak
Kaç milyon insan geçiyor yanımdan?
Durup bir kere düşünen varmı beni
Kulağımda Fransız bir şarkı çalıyor
Bana eski günleri harırlatıyor
Çocukluğumun hangi günü olduğunu bilmediğim
Hatırlasam da emin olmadığım ama hislerini asla unutamadığım bir gündü
Öyle soğuktu ki hava
Ve öyle kuruydu ki o soğuk hava
Ellerimin üstü taş gibi çatlardı
Bense hayatın bütün acılarının bundan ibaret olduğunu zannederek
Günler uzar gider.
Bu yol nereye gider.
Sen gidersin benden .
Ben ise sende kldım ezelden.
Ah bir gün koşup gitsem buralardan
Kimseler gelmez arkamdan.
Bir gün uçup gitsem
Kimseler bakmaz.
Kimseler ağlamaz arkamdan
Göçüp gitsem
Zaman akıp gidiyor
Ne tutabiliyorsun ne de hükmedebiliyorsun, sadece zannediyorsun
Sen hep yapacaklarını düşünüyorsun, yapmak istediklerini
Aklından çıkmıyorlar
Birde yaptıklarını düşünüyorsun, dönüp geriye bakıyorsun
Yaptıklarını,
Şuan otursan karşıma birşeyler söylesen bir öpücükle keserim sözünü Sözlerin beni affetsin geçen günlerin nihayetinde bir öpücüğü maruz görme sende
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!