Geceler karanlık; gündüzler soğuk.
Ben, ıslak kaldırımlar üzerinde bir çocuk.
Üşüyen bedenimde şarapnel izi.
Sokulacak bir kuytu arıyorum.
Ruhumu kucağına alıver anne.
Sesim titrek; gözlerim donuk.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu harika anne şiirine tebrikler şairim. Tahminlerim gibi, tarih yaklaştıkça muhteşem şiirler ortaya çıkmaya başladı.
Bendeniz, bir hececi olarak yarışmaya katılmayacağım ama size başarılar dilerim.
Tekrar kutlarım.
Selâm ve dua ile...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta