Hoyrat bir toprak parçasıydı
Üstünde yemyeşil otlar çimenler
Güneşe bakıp pırıl pırıl parlardı
Severdi hayatı,
Ne zaman bilirdi
Ne de hasret
Yağmurla arınıp
Âheste çek kürekleri, mehtâb uyanmasın,
Bir âlemi hayâle dalan âb uyanmasın.
Âğuş'u nev-bahâr'da, hâbîdedir cihân;
Sürsün sabâh-ı haşr'e kadar, hâb uyanmasın.
Devamını Oku
Bir âlemi hayâle dalan âb uyanmasın.
Âğuş'u nev-bahâr'da, hâbîdedir cihân;
Sürsün sabâh-ı haşr'e kadar, hâb uyanmasın.
Hatice Hanım;(Yaşım gerteği,hitaba bir de 'Kızım' ibaresi eklemek isterdim,hoş göreceğinizi bilsem)
İnsanlar,doğa'nın bize sunduğu tüm güzellikleri yok edebilse de,toprağı yok edemezler.Bu nedenle derim ki,siz o çorak dediğiniz toprağınıza umut tıohumlarını serpip bırakın,yine bir ilkbahar gelecek ve yine filizlenecek o tohumlar ,göreceksiniz.hem en güzel çiçeklerle...
Kutlarım güzel şiirinizi,saygılarımla,
Ünal Beşkese
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta