Güneş tanrısı Apollo,
Yorulmak bilmeyen atlarıyla güneşi yüklenmiş
Dörtnala ilerliyordu gökyüzünde.
Bir şafak vakti, uçsuz bucaksız başak tarlalarının üzerinden geçerken,
Bir dilber takıldı şahin bakışlarına.
Kızı gördüğü toprağı aklına kazıdı.
Seni her özlediğimde sevgilim,
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
Devamını Oku
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta