Bir orman görüyorum düşümde
Köklerini kalbimde bulduğum ağaçlar etrafımda
damarlarım misali kökleri
göğe erer sanırım
Mavi ve yeşili ben böyle bilmezdim
Ayağımın altında toprak;
asırlardır yavrusunu emziren yüce bir ana
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta