Ankarada bir kadın
Avaz avaz bağırıyordu
Bir tek çakıl taşını bile vermem diyordu
Yandaşları alkışlıyordu
Evde,sokakta herkes onu konuşuyor
Çocuklar susuyordu
Tamda o günlerde
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
