Ankarada bir kadın
Avaz avaz bağırıyordu
Bir tek çakıl taşını bile vermem diyordu
Yandaşları alkışlıyordu
Evde,sokakta herkes onu konuşuyor
Çocuklar susuyordu
Tamda o günlerde
Aşkı nasıl da çiçekce yaşamıştık biz kadınım
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Devamını Oku
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
