Ankarada bir kadın
Avaz avaz bağırıyordu
Bir tek çakıl taşını bile vermem diyordu
Yandaşları alkışlıyordu
Evde,sokakta herkes onu konuşuyor
Çocuklar susuyordu
Tamda o günlerde
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
