Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
karamsar başlayan şiiriniz umutla son bulmuş. kutluyorum.
...
küsmeyeceksin
gürleyen sesini kesmeyeceksin
eseceksin
dalga dalga olacaksın...
çok güzel bir son.
yüreğinize sağlık.
şu aralarki beni anlatmışsınız,çok şey buldum okurken
anlaşılır bir diliniz var
iyi çalışmalar
Yalnızlığa isyan bu kadar güzel anlatılabilir...güzel yüreğinize sağlık...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta