Ve sen koşarken bu şehrin sokaklarında ben pusu atmıştım tüm köşe başlarına,başıma gelmesi en ihtimalsiz yorgun sabahlar yaşamıştım bu şehirde...
Yokluğun bir hançerin sıcaklığında yararken boş ellerimi...
Kârlı Erzurum üşütüyordu bedenimi...
Sensizlik kadar soğuk olmasada yinede canıma batıyordu gitmelerin...
Bu soğuk şehirde bir başıma kaldım uzun bir müddet gidemedim hiçbir yere ve kalamadım ne kendime ne bir başkasına...
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta