Ekmeğin dilimi gibi
Orman gün geçtikçe küçülüyordu
Ağaçlar ise balta için oy kullanmaya devam ediyordu
Baltanın sapı tahtadandı
Baltanın peşine düşenler
Baltayı kendilerinden sandı
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
"Sanmak.."
Biraz deşersek altını, "bile bile kanmak!"
Artık "masumane" ifadeler anlamsız!
Ağaç kendini keseni tanımıyorsa, sorun yok!
Devam, budanmaya, kökünden!
Şık bir "had bildirme........"
Şiirle harika bir ders. Tebrikler Önder Kardeşim..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta