Sigaramı yakıp her gece olduğu gibi seni düşündüm yine.
Sigaramdan çektiğim her nefes, mutluluğumdu hayata dair.
'Aziz Allah,' diyerek karşıladığım sabahların sayısını ben bile unuttum; kimbilir ne kadar hatırlıyorsun beni; ya da hatırlıyor musun?
Senden vazgeçtiğim gün ömrümden düştüm kendimi; yalnızlık bir tufan şimdi içimde. Sadece senin soluduğun havayı solumamak için kaçtım şehrinden; aynı şehirde korktum sensizlikten. 'Biz' etmese de her ne kadar ikimizin toplamı, seviyordum yine de 'biz' demeyi. Ellerin vardı çünkü ellerimde...
Önce ellerini aldın benden; sıcaklığını hiç unutmadım...
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,