Bir Avuç Toprak Şiiri - Alpaslan Karaduman

Elinde ekmeğiyle
Mesaisi bitmiş
Yorgun adamlar geçer
Kaldırımın kenarında
Sabahı,
Selamlar mahlûkat.
Kara örtü çekilir usulca...
Yine yepyeni bir asuman...
Berrak...temiz...masmavi.
Öylece bekler
Yârini...
Sarışın sevdasını...
Ezanlar yeri göğü inletir
Şahit olur
Bu vuslata...
Rabb'in bir kutlu günü daha
Tertemiz
Zamanın içinde
İşlenmeye başlar.

Uzak fırınlardan
Ekmek kokusu,
Yozgat türküsüyle gelir
Kalabalıklaşır sokaklar
Başlar dünya meşakkati.

Vadeden bir gün daha
Usulca düşülür hesaptan.
Bir gün daha yaklaşır
Kutsal randevu...
Sonra;
Unutulur...
Musallada beklerken helallik,
Vuslatın vakti
Gelmiştir.
Ne el kıpırdar
Ne göz açılır
Ne de kalp atar o dem.
Yalnız kulağın duyar
"Er kişi niyetine"
Uğurlanırsın
Tek yönlü
Yolculuğa
...

Bir çift nemli gözün
Hıçkırıklarını duyarsın sonra.
Anadır...
Evlattır...
Yardır...
Sonra huzura bir Fatiha!
Sırat-ı müstakim üzerinde
Olmayı arzular,
Bir avuç toprakla
Tadarsın
Her canın tattığını...
Yalan olan dünyada,
Bir avuç toprakla
Kaybolursun.
...