İlk okul birinci sınıftaydım, küçücük bir çocuktum,
Öğretmen, yazı yazacağız, bir avuç fasülye dedi,
Eve gelince anneme dedim, annem aradı durdu,
Öğretmenin istediği bu fasülyeyi çok zorla buldu.
O zaman yokluk vardı, kimse de fazla mal yoktu,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
