Bir Aralık’tı sızdığında gönlüme,
Bir türkünün yanık ezgisinde buldum senli sana saklanmış bu ömrü…
“Gönül eylenmezdi, yar olmayınca”
Bana “Yar” de yarin olayım…
Güz kışa dönmekteydi içime köz düştüğünde,
Sararmıştı yer küre, içimin kızıllığına nispet…
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta