Veda ederken Güneş sessiz sessiz..
Anılar geçer gözlerinin önünden
İlk akşamdan efkârı basar hasretin
Bir şarkıda büyür isyanı, insanın..
Gözyaşı sel olur durup dururken
Çağırır, sefil mezarlığı karanlığın,
Koynunda bir garip, tarumar ağlarsın..
Yıldızlar küskün, Ay suskun
Yarım kalan mısralar suskun
Dünün de, bugünün de
Sevinçten neşeden yoksun
En koyusuna başlarken yalnızlıkların,
Yangınları sarar bütün vücudunu,
Saplanır yüreğine hançerleri unutulmanın..
Derin yaraları sancır bitmeyen bir ağrının,
Esiri olursun kederin gamın..
Acıması olmaz böyle talihsiz zamanların,
Yanaklarına dökülen dertlerini,
Damla damla toplarsın..
Ömrünü terk eden vefasız yılların,
Sonsuz ateşini içerek kadeh kadeh..
Gömülürsün geceye yorgun argın...
Kayıt Tarihi : 13.9.2023 08:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)