Bir akşam üstü kapının önünden geçmeliyim ansızın
Yıldızlar en güzül gülüşünü sermeli yüzüne
Uzak diyarların yorğunluğu var ayaklarımda
Üstüm başım pis kir içinde urbalarım
Titrek ellerim bir mum ışığı sancısı gibi
Çalsam kapını bir yudumsu verirmisin
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var