Bir adam tanırdım bir zamanlar,
Gerekmedikçe konuşmazdı,
İçi hüzünle dolunca hep,
Mehtaba karşı şarkı çalardı...
Ne zaman gözleri aklına düşse,
Kanuna sarılır, ağlardı...
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
