Aynı yerde aynı yolda
Yürüyen insandık
Ahmet Mehmet birde Agop
Yağmur yağdı
Birlikte ıslandık
Sanki aynı bedende bir candık
İki ayrı ses
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
'Bir'in hikayesidir her zaman düşünürlerin tarih boyunca meşguliyeti...
O'nu arayış, buluş, bulamayış, buldum zannediş, buldum zannedip bulamayış... Gerisi hikaye!
Varlık tek, gerisi aynaya ynasıyan görüntüden ibaret!
Sen, ben, o !
İnsan düşüncesi; ayna üstüne düşen görüntünün yorumundan ibaret!
Herkes başka görür; kimi beden gözüyle kimi gönül gözüyle!
Kimi bakar sadece, kimisi görür!
Doğru nedir? Kim bilir? Aynadaki görüntüye bakan göz aynadan gayrımıdır yoksa aynımıdır?
Gayrıysa 'Bir' olan mı bakar tüm gözlerden aynaya; sır!
Aynıysa ; bir ayna nasıl bakar kendi kendine, düşün , düşün, düşün!
Fikir denen mengeneyle beynini ısır!
Şiir diliyle olmasada belki anlatabilmişizdir. Kaleminize sağlık!
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta