Sana Sözüm Var Şiiri - My Poem Halil Köse

Hangi uzak diyarların
meltem rüzgârları
Beklediğim selâmları,
özlediğim baharları
Kalbimde estirmeye başlar…

Elvin yaprakları, ıtır çiçekleri,
Hangi sevda ülkesinin vadilerinde açar…

Kaç defa yazıp yazıp
sildiğimi bilmezsin sevgili.
Mavili düşlerin,
perili masalların, bir kuzunun
Masumca, çocukça sevinci var içimde…

Bakma sen bana…
Bakma neler neler yazdığıma…
Hoyratça şiirler karaladığıma,

Sabaha kadar uyumadığımı
Kaç defa seni düşündüğümü
Söylemedim ben sana…

Ah güzelim ah,
dünyaya mülteci mi doğmuşuz…
Har olmuşuz…
Oradan oraya savrulmuşuz…
Sevilmek düşlerimize girmiş…
Mümkün olmayan hayaller mi kurmuşuz…

İnat ettin, mahkûm ettin
kendini yalnızlığa,
Kalbin alışır mı sandın
sürgün yaşamaya…
Yetmedi mi sevgine ettiğin zulüm,
Yetmedi mi kendine ettiğin zulüm…

Ben ikimizin yerine de bedel ödedim.
Hayatın her gerçeğiyle yüzleştim.
İçimde kaç deprem oldu,
ne kasırgalar koptu…
Hırçın dalgalar kaç defa kıyıya vurdu…
Gayeleri meçhul kimliksiz acizleri
Gayya kuyularının iblis bekçileri,
Aşağı çekmek için kaç kement attılar…
Çakalları, sırtlanları…
üzerime kaç defa saldılar…
Sayısı bilinmez… Bilinmez…

Yeni bir baharı bekledim…
Umudumu yitirmedim.
Namert salvolara diz çökmedim,
Boyun bükmedim.

Bozkırların baharlarını müjdeleyen
Çiğdem çiçekleri saklı yüreğimde…
Gem vurulmaz her istenildiğinde…
Yılkı atlarının özgürlüğü,
şahlanışı var içimde…
Bir de sana sözüm var…
Başkası girmez düşlerime…

Kalbi hasret zindanlarına mahkûm edilmiş,
Hüzünlü kalbe gamlıyım güzel sevdam…
Ahu bakışlı, ceylan gözlü Mehlikâm…
Bahar çiçeğim… Cennet yüzlüm…
Bakışı bir cihanı bana getirecek ömrüm…

Ben bu düzenin insanı değilim, biliyorum.
Her şey küçülüyor,
bazen nefessiz kalıyorum.
Bu çağın,
küçük hesapların insanı hiç değilim.
Yenemediğim,
kaybolduğum çok boşluk var.
Bazen fazla zorlanıyorum,
çok kırılıyorum.
Bazen hakikate sığınıyorum.

Umutlar tükenmez,
bitmez, gitmez, biliyorum.
Her gecenin bir sabahı var…
En karanlık anların
güneşi bekleyen hasleti var…

Ettiğim dualara âmennayım
Hak’tan yanayım.
Bazen biçareyim,
bazen garip bir mecnun…
Vuslata ermeyi beklerken gün gün,
Aşkın çöldeki şem’inde kaybolmuş sürgün…
Nereye baksam hasretinleyim her gün…